یاد دورانی که در احشام وایل
شور و شوقی در دل و سر داشتیم
سالها با کوچ در دشت و دمن
گله میش و اسب و استر داشتیم
شب نشینی در زمستان گرم بود
نی زن و خواننده در بر داشتیم
نان تیری بود و چنگال و کره
کشکله جوش،بس معطر داشتیم
قالی وخورجین و جاجیم وگلیم
کار زن هایی هنرور داشتیم
تنگ گله رو ،سپیدکوه ،خشک کوه
ملک ییلاقی به تی چنگ داشتیم
گرمسیری همچو گود بارسی
سرحدی چون تنگ زندان داشتیم
گردنه ی سنگ یلاقی و قیچ
خانه شیر و خانه سرخان داشتیم
تی چنگ
چاه گز و چاه سوز و گردن به، دراه
تل خاکستر،روزی آسیابان داشتیم
از دل جنگل مسیری جنگلی
تابه سرحد مثل بستان داشتیم
بر بر خاری با برنو پران
رو به آهوی گریزان داشتیم
با خفیف و سر پر و ام یک بسی
مشق تیر اندازی، میدان داشتیم
با دهن پر کبک و تی هو می زدیم
کچه در کوه و بیابان داشتیم
در درختان دره بید، له دراز
مسکنی در سبزه زاران داشتیم
ارجن و کلخنگ و بادام وبنه
بلبل و کبک غزل خوان داشتیم
ترکه بازی بود با ساز و دهل
از تمام ایل مهمان داشتیم
حجله با جاجیم و گمپل میزدیم
ترمه و رشمه فراوان داشتیم
با طبیعت عشق و الفت داشتیم
در طبیعت راحت جان داشتیم
