پایداری حتی در دل آتش این است داستان مادر و فرزندانش
امشب شب شهادت بانویی است که در اوج کمال و بهترین زنان عالم خود را سپر بلای ولایت میکند.زمانی که ولی برپایه مصلحت نمیتواند سخن بگوید وظیفه پیرو این است که حتی در دل آتش و جراحت های بسیار به ایراد سخن بپردازد و از هیچ کاری دریغ نکند.آری این است شرح حال مادری باردار که سیلی و لگد های بسیار خورده است اما خود را به مسجد می رساند و آبروی تمام منافقین را میبرد و میشود اسوه بصیرت،شجاعت و فداکاری.
عزاداری و گریه کردن بر چنین مادری باید با شعور و معرفت باشد و این بانوی گرانقدر در آسمان ها باید الگوی ما در تمام زندگی باشد.
در زمانه ای که دست ولی خدا بسته است و عده ای منفعت طلب و دنیا طلب بر کرسی قدرت نشسته اند و کاری برای دین نمیکنند وظیفه ماست که با تمسک به مادرمان در راه دفاع از ولایت با تمام ناملایمات به پا خیزیم و حرکت کنیم.
آری وقتی مادرمان که نهایت پاکی و کمال و معرفت است از جان خود می گذرد تکلیف ما که پر از اشتباه و گناه هستیم معلوم است و تا برافراشته شدن پرچم ولایت در سراسر دنیا دست از کار نمیکشیم و حرکت می کنیم.همچون شهیدانی که در اوج پاکی و جوانی دست از خود و زندگی شستن و در حفاظت از ولایت خون خود را تقدیم نمودندشهیدان علیزاده،زیبنده،زارع،سهامی،کوهی ،ترابی مانند دیگر رزمندگان روستا جان خود را کف دست گرفتند و فداکارانه به خط دشمن زدند و از هیچ چیز ابایی نداشتند تا به معبود متصل شدند.
التماس دعا وقت گریه و تفکر
